Socjopata to osoba, która inaczej widzi świat niż inni. Ma zaburzenia osobowości dyssocjalnej, które są uwzględnione w klasyfikacji Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Socjopata nie przestrzega zasad i norm społecznych, ale je doskonale zna. Świadomie łamie obowiązujące normy społeczne, nie myśli o innych. Takie osoby wyglądem niczym się nie odróżniają od zdrowego człowieka. Często bardzo trudno na pierwszy rzut oka rozpoznać socjopatę. Taka osoba jest niezwykle inteligentna, a ukrywanie swojej prawdziwej osobowości to dla niej pestka. Nie umie współczuć innym, ani żyć według ogólnych norm, zasad z innymi ludźmi. Zazwyczaj socjopata żyje sam, nie potrafi stworzyć prawdziwej więzi z drugą osobą. Za to jest doskonałym, bezwzględnym manipulatorem, gdyż nie myśli o uczuciach innych. Potrafi być miły dla osoby, dzięki której wie że osiągnie dany cel. Takich ludzi traktuje przedmiotowo.

Trzeba być świadomym że socjopata nie jest taki od urodzenia. Zaburzenia osobowości dyssocjalnej nabywa w trakcie skoku rozwojowego. Często takie cechy widać już w dzieciństwie, gdy nie ma się odpowiednich wzorców w domu albo gdy obracamy się w złym towarzystwie. Oczywiście zapędy socjopatyczne można odziedziczyć, a ujawniają się w późniejszym czasie albo i wcale. Dzieciństwo ma bardzo duży wpływ na każde zaburzenia. Nieodpowiednie wzorce, toksyczne relacje, różnego rodzaje traumy, brak poświęconego czasu przez najbliższych może spowodować zaburzenia osobowości dyssocjalnej.

Najczęstsze zachowania, mogące mieć wpływ na zaburzenia osobowości dyssocjalnej to: nękanie, brak zrozumienia, ciągła krytyka, agresja, przemoc fizyczna, brak okazywania uczuć, odtrącenie, brak czasu rodziców w dzieciństwie, samotność, Takie osoby częściej mają zapędy socjopatyczne od innych.
Najczęstsze cechy spotykane u socjopaty to: nieprzestrzeganie zasad oraz norm społecznych, manipulowanie innymi, brak empatii, agresywny, nie zważanie na uczucia innych, własna korzyść ponad wszystko, niebywała inteligencja, traktowanie innych przedmiotowo, potrafi perfekcyjnie się maskować, dążenie do celu za wszelką cenę, w jego oczach jest czysty jak łza mimo winy.

Możemy znać socjopatę, a nawet o tym nie wiedzieć. Można powiedzieć, że ma 2 twarze. Maskę, którą tworzą jest perfekcyjna. Osoba z takimi zaburzeniami może być w oczach znajomych duszą towarzystwa. Tak jest bardzo często, gdyż socjopata potrzebuje ludzi do osiągnięcia swojego celu. Traktuje ich przedmiotowo, aczkolwiek potrafi się zachowywać „normalnie”, gdy w grę wchodzą jego korzyści. Jeśli mogą osiągnąć wyznaczony cel, to idą po niego nie zbaczając na to że mogą zranić innych. W sytuacji gdzie socjopata czuje zagrożenie z drugiej strony, albo poczuje że ktoś knuje za jego plecami, lepiej uciekać. Potrafi być bardzo mściwy i nie myśli o konsekwencjach. Socjopata nie jest skory do wybaczania. Najczęstszą przemocą, której używa żeby kogoś zniszczyć to przemoc psychiczna.

Jak już wcześniej wspomniałam socjopata nie umie stworzyć prawdziwej więzi. Rzadko kiedy można mówić o partnerce. Jeśli kogoś kocha tak naprawdę tylko siebie. Ciężko mu stworzyć więź nawet z rodziną. Socjopata musi mieć kontrolę i władzę w każdej dziedzinie swojego życia. Jeśli jest z kimś w związku to głównie dlatego że mu wygodnie, a nie z miłości. Nie myśli, że swoim postępowaniem może kogoś skrzywdzić. Nie wie co to wyrzuty sumienia. A gdy partnerka się zakocha w socjopacie, to po ujawnieniu jego negatywnych cech kobieta i tak nie chce i nie potrafi wycofać się z takiego związku.

Jeśli mowa o leczeniu psychopaty to największym krokiem i najcięższym jest samo przyznanie się że ma się problem. Bardzo rzadko się to zdarza, gdyż socjopata nie chce się zmieniać lub nie widzi takiej potrzeby. Dla niego samego jest się idealnym, a to inni mają problem. Leczenie polega na psychoterapii. W większości przypadków, socjopaty nie spotka się na sesji terapeutycznej. Ale myślę, że warto małymi kroczkami przekonywać do rozmowy ze specjalistą lub do nauki norm społecznych.