Gry planszowe to nie tylko przesuwanie się po planszy o wyznaczoną liczbę oczek. Nowoczesne tytuły zawierają często skomplikowaną rozgrywkę, która zmusza graczy do ćwiczenia strategicznego myślenia, gdzie zwycięzca może być tylko jeden. Wiele z nich znacznie lepiej sprawdzi się w procesie nauki dziecka, niż gry komputerowe, a do tego można samodzielnie modyfikować ich zasady tak, żeby spełniały w danym momencie określone cele.

Pomagasz im radzić sobie z porażką

Większość dzieci ma ogromny problem z radzeniem sobie z porażką, ponieważ nieczęsto im się one zdarzają. Jeśli nie nauczą się przed pójściem do szkoły, że nie zawsze będą najlepsze, a włożone wysiłki nie zawsze przełożą się na efekty końcowe, mogą mieć problem z dostosowaniem się do wymagań społeczeństwa. Granie w gry planszowe pokazuje, że nie ma niczego złego w nie byciu najlepszym, a sukces można odnosić także na innym polu. Chociaż granie zespołowe jest bardzo fajne, to nie zawsze pokazuje dziecku faktyczną ideę rywalizacji. Rodzic musi pokazać dziecku, że spotka się na swojej drodze z porażkami i sukcesami.

Pokazujesz, jak zarządzać swoimi zasobami

Do tego celu doskonale nadają się dziecięce wersje Monopoly, ale także bardziej skomplikowane gry przygodowe, a czasami nawet klasyczne scrabble. Każda gra, w której dziecko na początku dostaje określoną ilość przedmiotów do wykorzystania, uczy go, jak nimi zarządzać nie tylko w taki sposób, żeby odnieść największy możliwy sukces, ale także, żeby poradzić sobie lepiej, niż przeciwnicy. Taka umiejętność bardzo dobrze przydaje się w życiu. Za pomocą takich gier rodzic może określić, z jakimi rodzajami zasobów dziecko ma największe problemy i poprowadzić je w określoną stronę, żeby te braki nie utrudniały mu przyszłego życia.

Zachęcasz do szukania rozwiązań na własną rękę

W grach planszowych przeważnie nie ma jednego określonego sposobu na dojście do wygranej. Granie z dzieckiem pozwala rodzicowi na zachęcanie go do odkrywania nowych strategii i szukania nowych rozwiązań. Takie działanie ma na celu pokazanie pociesze, że w życiu również będzie do jego dyspozycji cała masa możliwości, nawet jeśli nikt jej ich nie przedstawi. Granie w gry pod takim kątem rozwija samodzielność dziecka, jego spostrzegawczość i umiejętność analizowania obecnie zastanej sytuacji. Co ważne, dobrze działa tu zachęcanie dzieci do wymyślania własnych zasad gry, nawet jeśli nie są one przedstawione w instrukcji.